도시괴담 - Κορεατικοί αστικοί μύθοι: αντέχετε;

Ποιος δεν αγαπάει τους αστικούς μύθους; Ποιες παρέες δεν έχουν μοιραστεί ιστορίες τρόμου πίνοντας το κρασάκι τους ή ποιοι φίλοι και συγγενείς δεν έχουν διηγηθεί για... εκείνο το περίεργο που έχει συμβεί “στον φίλο μιας φίλης της ξαδέρφης της γιαγιάς της γειτόνισσας” σε κάποιο από τα οικογενειακά τραπέζια;

Κάθε χώρα και κάθε πολιτισμός έχουν τις δικές τους ιστορίες που κάνουν τις τριχούλες του λαιμού όσων τις ακούν να σηκώνονται από –προαιώνιο– τρόμο, που “υποχρεώνουν” τους γονείς να αφήνουν αναμμένο ένα φωτάκι στο παιδικό δωμάτιο ή να είναι σίγουροι πως έχουν κλείσει καλά τις ντουλάπες, που βάζουν σε δεύτερη σκέψη τους οδηγούς όταν πρόκειται να περάσουν από συγκεκριμένα μέρη (με φήμες στοιχειώματος) ή να πάρουν κούρσα χαμένους ή ξεχασμένους περαστικούς.

Η Κορέα, φυσικά και, έχει τους δικούς της αστικούς μύθους (도시괴담). Έτσι, και με αφορμή τη σειρά του Netflix Goedam, θα δούμε ποιοι είναι οι πιο δημοφιλείς και... ανατριχιαστικοί!

Το φάντασμα της τουαλέτας

Για κάποιον λόγο οι τουαλέτες παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο σε πολλές ταινίες και σειρές τρόμου. Ένας από τους γνωστούς αστικούς μύθους είναι ο 콩콩이 괴담, όπου 콩콩 (κονγκ κονγκ) ο ήχος που ακούγεται από χτύπημα στο πάτωμα.

Δυο μαθήτριες, οι καλύτερες της τάξης, φίλες μεταξύ τους –ή και όχι, όπως αποδεικνύεται στη συνέχεια– φτάνουν στο έγκλημα, όταν η μια σκοτώνει την άλλη, ρίχνοντας τη από την ταράτσα του σχολείου. Η νεκρή επιστρέφει, με τον ήχο του κεφαλιού της που χτυπάει στα πλακάκια να στοιχειώνει τους χώρους, και σκοτώνει τη δολοφόνο της στις τουαλέτες. Σε αυτόν τον θρύλο βασίζεται το πρώτο επεισόδιο της σειράς.

Επίσης, δημοφιλής είναι και η ιστορία του φαντάσματος που εμφανίζεται μέσα από τη λεκάνη της τουαλέτας και προσφέρει δυο χαρτιά υγείας στο “θύμα” to be: ένα μπλε κι ένα κόκκινο. Αν εκείνος/η διαλέξει το μπλε, τότε το φάντασμα τον/την πνίγει, αφήνοντας τον/την μελανιασμένο/η (μπλε), αν επιλέξει το κόκκινο, ο επισκέπτης από την κόλαση γδέρνει ζωντανό το θύμα του. Αν, ωστόσο, ο άτυχος ή η άτυχη αυτής της συνάντησης ζητήσει λευκό χαρτί υγείας, τότε το φάντασμα της τουαλέτας τον/την αφήνει να ζήσει!

Γενικά, τα σχολεία και οι μαθητές “πρωταγωνιστούν” σε πολλές ιστορίες τρόμου – στο Goedam υπάρχουν άλλα δυο επεισόδια, τα Curiosity (4ο επεισόδιο) και Red shoes (5ο επεισόδιο), όπου στο πρώτο μια μαθήτρια δολοφονείται από φάντασμα, η ψυχή του οποίου βρισκόταν μέσα σε μια κούκλα, την οποία περιμάζεψε μια φίλη της από τον δρόμο (ο μύθος θέλει αντικείμενα πεταμένα στο δρόμο να στοιχειώνονται από ανήσυχα πνεύματα), ενώ στο δεύτερο μια άλλη μαθήτρια επιστρέφει στο σχολείο και σκοτώνει την καθηγήτρια που συγκάλυψε τη δολοφονία της από τις συμμαθήτριες της, παίρνοντας τα πόδια της, που φορούν κόκκινα ψηλοτάκουνα παπούτσια.

Αυτή η τελευταία ιστορία βασίζεται στον ιαπωνικό μύθο Teketeke (テケテケστα ιαπωνικά, 테케테케 στα κορεατικά), όπου μια γυναίκα αυτοκτονεί ή σκοτώνεται από διερχόμενο αυτοκίνητο, με αποτέλεσμα να διαχωριστεί το σώμα της και να αναζητά στα θύματά της τα μέλη που της λείπουν.

Να συνεχίσω; Αντέχετε;

Το φάντασμα της λεωφόρου Τζαγιουρό (자유로 귀신)

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που έχουν αναφέρει πως, αργά τη νύχτα, περνώντας νύχτα με το αυτοκίνητό τους από τη λεωφόρο Τζαγιουρό (βρίσκεται στα βόρεια της Σεούλ), βλέπουν μια γυναίκα να στέκεται στην άκρη του δρόμου. Μάλιστα, κάποιοι έχουν δηλώσει πως η ξαφνική παρουσία της μπορεί να προκαλέσει ατύχημα ή και δυστύχημα. Όσοι την έχουν δει, λοιπόν, λένε πως, αν και στην αρχή νομίζουν πως φοράει μεγάλα γυαλιά ηλίου, τελικά ανακαλύπτουν, περνώντας δίπλα της, πως απλώς δεν έχει μάτια, οι κόγχες της είναι κενές!

Στο 4ο επεισόδιο της σειράς, με τίτλο Destination, ένας οδηγός ταξί παίρνει κούρσα μια όμορφη γυναίκα αργά τη νύχτα κι όταν εκείνη, που κάθεται στο πίσω κάθισμα, βγάζει τα γυαλιά ηλίου που φοράει, ο έντρομος οδηγός ανακαλύπτει πως η κοπέλα δεν έχει μάτια. Τελικά, η γυναίκα τον σκοτώνει (;) και βγαίνει στον δρόμο προς αναζήτηση νέου θύματος.

Το ασανσέρ που βγάζει σε άλλη... διάσταση (다른 세계에 가는 방법)

Αυτός κι αν είναι δημοφιλής αστικός μύθος, αν είναι και σχετικά νέος.

Κάποια στιγμή, υπήρξε ένα ποστ στο διαδίκτυο που έδινε οδηγίες για το πώς μπορεί κάποιος να βρεθεί σε άλλη διάσταση (στη μετά θάνατο ζωή, για κάποιους) ή κόσμο, αν θέλετε, χρησιμοποιώντας το ασανσέρ.

Όποιος είναι αρκετά τολμηρός, λοιπόν, μπαίνει στο ασανσέρ κτηρίου (με τουλάχιστον δέκα ορόφους) από τον 1ο όροφο και πατώντας τα κουμπιά με μια συγκεκριμένη αλληλουχία καταφέρνει να “ταξιδεύσει”. Η γυναίκα που εμφανίζεται στον 5ο όροφο, πάντως, δεν είναι από τον κόσμο τούτο –σύμφωνα με όσους έχουν... επιζήσει της δοκιμασίας– γι’ αυτό και θα πρέπει να αποφύγετε να ανοίξετε διάλογο μαζί της, αν θέλετε να επιστρέψετε στη διάστασή μας. Γιατί, ναι, υπάρχει τρόπος να γυρίσετε πίσω. Τουλάχιστον, έτσι λέει ο μύθος, αφού όσοι το έχουν δοκιμάσει, δεν πήγαν πουθενά, παρά πάνω-κάτω με το ασανσέρ!

Δείτε το 6ο επεισόδιο του Goedam με τίτλο Dimension και θα καταλάβετε, ωστόσο, γιατί είναι τρομακτική αυτή η urban διήγηση!

Το κατώφλι της πόρτας και ο άλλος κόσμος (문지방)

Πολλοί Κορεάτες πιστεύουν ότι το κατώφλι της πόρτας ενός σπιτιού είναι το όριο που χωρίζει τον δικό μας από τον Άλλο κόσμο. Επίσης, μια άλλη δεισιδαιμονία θέλει εκείνον που σκοντάφτει στο κατώφλι, ανάμεσα σε δυο πόρτες, να είναι κακότυχος για μια ζωή, ενώ σε ρεαλιστικά επίπεδα, είναι κακό να τραυματίσεις το πόδι σου σκοντάφτοντας. Έτσι απλά.

Στο 7ο επεισόδιο της σειράς, ο μπαμπάς μιας οικογένειας βγάζει το φυλαχτό (τάλισμαν) που έχει κρεμάσει η μαμά πάνω από την κάσα της πόρτας και του επισημαίνει ότι δεν πρέπει να το βγάλει, για κανέναν λόγο, όσο εκείνη και ο γιος τους λείπουν. Τελικά, καλά το φαντάζεστε, εκείνος δεν ακούει τη συμβουλή και μας χαιρετάει!

Όταν οι “επισκέπτες” λείπουν από το σπίτι (손 없는 날)

Ίσως είναι από τους αγαπημένους μου κορεατικούς αστικούς μύθους. Ο επισκέπτης είναι ένα κακόβουλο πνεύμα που έχει κατσικωθεί σε κάποιο σπίτι και δεν λέει να φύγει. Ωστόσο, υπάρχουν μέρες που είναι ανενεργός –δεν ενοχλεί, δηλαδή, τους ενοίκους– γι’ αυτό και τούτες οι μέρες ονομάζονται guestless days. Μάλιστα, αν κάποιος θελήσει να μετακομίσει σε νέο σπίτι, πάνω σε “μέρα χωρίς ενεργό επισκέπτη” είναι πολύ πιθανό να πληρώσει πιο ακριβό ενοίκιο, ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο!

Στο 3ο επεισόδιο της σειράς, η κοπέλα που είναι γνωστή streamer του διαδικτύου δείχνει στους subscribers της το νέο της διαμέρισμα. Μπορείτε να φανταστείτε τη συνέχεια: ΔΕΝ ήταν guestless η μέρα της!

Κι επειδή είστε αγαπημένοι αναγνώστες, ακολουθούν bonus και κάποιοι αστικοί μύθοι που δεν δάνεισαν τις ιστορίες τους στη σειρά.

Μπάνιο με σουσάμι

Πόσο τρομακτικό είναι ένα μπάνιο με σπόρους σουσαμιού μέσα στη μπανιέρα θα μου πείτε. Πολύ, θα σας απαντήσω, σύμφωνα με τον αστικό μύθο που θέλει μια κοπέλα να κάνει αφρόλουτρο έχοντας ρίξει σουσάμι στη μπανιέρα της, αφού κάπου άκουσε/διάβασε πως κάτι τέτοιο είναι τέλειο για την επιδερμίδα. Όταν, ύστερα από ώρες, η μαμά του κοριτσιού χτυπάει την πόρτα του μπάνιου κι απάντηση δεν παίρνει, μπουκάρει και το βρίσκει να προσπαθεί να βγάλει τους σπόρους σουσαμιού από το δέρμα του με μια οδοντογλυφίδα, αφού οι σπόροι έχουν εισχωρήσει στους πόρους κι έχουν αρχίσει να φυτρώνουν.

Εντελώς spooky ιστορία, που στόχο έχει να χτυπήσει τις νεαρές –κι όχι μόνο– Κορεάτισσες στο ευαίσθητο σημείο τους: την ομορφιά!

Τα όνειρα που κλέβουν την ψυχή

Ένας παλιός κορεατικός αστικός μύθος αναφέρει πως αν κάποιος δει στο όνειρό του κάποιο αγαπημένο του πρόσωπο που έχει πεθάνει –και, μάλιστα, κοντά σε νερό– τότε αυτό είναι κακός οιωνός. Αν ο νεκρός συγγενής ή φίλος πλησιάσει εκείνον που βλέπει το όνειρο και τον αγκαλιάσει, τότε θα του κλέψει την ψυχή.

Το άγαλμα της Ryu Gwan-sun

Η Ryu Gwan-sun (ή Yu Gwan-sun) υπήρξε (κι ακόμη θεωρείται) σύμβολο ανεξαρτησίας για τον κορεατικό λαό, αφού πρωτοστάτησε στον αγώνα υπέρ της ελευθερίας της Κορέας κατά την περίοδο της ιαπωνικής κατοχής. Η Gwan-sun πέθανε στα 17 της, μετά τη σύλληψη και τη φυλάκισή της, κάτι που την έκανε μάρτυρα και ηρωίδα στη χώρα της. Για να τιμηθεί το θάρρος της και ο αγώνας της, η εικόνα της υπάρχει στους τοίχους πολλών σχολείων και εκπαιδευτικών ιδρυμάτων της χώρας.

Ένας θρύλος θέλει το άγαλμά της, που βρίσκεται στο πάρκο Jangchungdan της Σεούλ, να ζωντανεύει το βράδυ της 1ης Μαρτίου, Ημέρα του Κινήματος Ανεξαρτησίας, και να περπατάει στους δρόμους φωνάζοντας “Για πάντα ανεξάρτητη Κορέα!”

Ένας άλλος θρύλος υποστηρίζει πως αν κάποιος πει το όνομά της φωναχτά μπροστά από κάποιο πορτρέτο της, τότε η εικόνα της θα στρέψει το κεφάλι και θα τον κοιτάξει στα μάτια.

Και κάπου εδώ, εγώ να σας αφήσω! Να έχετε μια όμορφη guestless day!

Πηγές και φωτογραφίες: www.netflix.com, https://koreabridge.net/post/korean-urban-legends-6-cosmetic-sesame-and-other-stories-intraman/, https://www.koreaboo.com/stories/6-scary-stories-will-chill-bone/, https://www.4flix.co.kr/board/info/4866.

Συντάκτρια άρθρου: Ελισσάβετ Κυρίτση, Korea Supporter για την Korean Embassy in Greece (주그리스 대한민국대사관).

Η Πρεσβεία της Κορέας δεν είναι υπεύθυνη για την εγκυρότητα του περιεχομένου και οι απόψεις και συστάσεις που διατυπώνονται αντιπροσωπεύουν τα εμπλεκόμενα άτομα (συντάκτης του κάθε άρθρου) και δεν αποτελούν άποψη ή σύσταση της Πρεσβείας της Κορέας.